کتاب سوخته
«سوخته» درباره زندگی و سیر و سلوک عارف توحیدی آیتالله شیخ محمدجواد انصاری همدانی(۱۳۳۹-۱۲۸۱) است.
بخشی از کتاب سوخته
انصاری همدانی دنبال کرامات،مکاشفات و مقامات نرفت و محو خدا شد.اما کرامات حقیقی او همان انسان سازی اوست.کرامت او مهربانی و لطافت اخلاق خانوادگی اوست.کرامت او تعریف و تمجید از مخالفانش است. کرامت او نفی هرگونه اثری از آثار منیت زشت و زیباست.حجت الاسلام علی محمود حقیقی از قول آیت الله نجابت تعریف می کنند که:((آقای انصاری شاگردی داشت که سال ها برای وی زحمت کشیده بود و روحانی هم بود ولی حسابی آقا را تکفیر کرد.
از این شهر به آن شهر علیه آقا سخن می گفت،بعد پشیمان می شد و می آمد معذرت خواهی می کرد اما دوباره می رفت همان کا را می کرد تا هفده بار آقا را تکفیر کرد.هر بار که تکفیر می کرد،آقا می گفت:تقصیر من است،من نتوانستم کاری کنم که او مبتلا نشود و حتی آخرین بار نیز ایشان گفتند:تقصیر من است.))
و کرامت انصاری همین رستن از هستی خود است.حجت الاسلام علی محمود حقیقی ادامه می دهد:
((آقای انصاری فرموده بود:بعد از هفتمین بار که من این تقصیر را به خودم نسبت داده بودم،از جانب خداوند یک نعمتی به من داده شد که بعضی از اسرار ربوبی را که فکر نمی کردم بتوانم وارد شوم،برایم کشف شد و آقای نجابت اینجا فرمودند:”در آن هفده بار که او این کار را کرد،هفده روز از خودش غافل بود.از خودش غافل بود می دانید یعنی چه؟یعنی همه چیز را می فهمید.”))
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.